DunyaVatandasi
New member
Ölülerin Salzburg'daki bir huzurevinde toplanması büyük eleştirilere neden oldu. Almanya'da böyle bir şey olabilir mi?
Almanların çoğu kendi dört duvarı arasında ölmek istiyor. Ancak gerçekte bu durum yalnızca üçte birinde geçerlidir. Büyük çoğunluk (yüzde 62) hastanelerde, palyatif bakım tesislerinde veya huzurevlerinde ölüyor. Bu, “Alman Darülaceze ve Palyatif Derneği” tarafından 2022 yılında yapılan temsili bir anketle gösterilmektedir. Sonuç olarak, ölenlerin çoğu, az çok halka açık bir şekilde başka bir yere nakledilmektedir.
“Elbette böyle bir şeyden kaçınmaya çalışıyorsun.”
Ölen kişinin huzurevlerinden alınması çoğu cenaze evinde yaygın bir uygulamadır. Kuruma göre çok değişiyor. Dokuz yıldır cenaze işleri yapan Oliver Schulz, t-online ile yaptığı bir röportajda, “Bazı huzurevleri, toplama işleminin mümkünse diğer sakinlerin bilgisi olmadan gerçekleşmesini sağlıyor; diğerleri ise daha az dikkat ediyor” diyor. Bu nedenle bazı tesislerde toplama işlemi, sakinlerin çoğunluğunun uykuda olduğu akşam saat 22.00 civarında gerçekleştiriliyordu.
Ancak Schulz, ölen bir kişinin yemek odasına götürülmesini hiç deneyimlememişti: “Elbette böyle bir şeyden kaçınmaya çalışıyoruz.” İsmini vermek istemeyen Berlinli bir cenazecinin de Salzburg'dakine benzer bir durumdan haberi yok. “Artık meslektaşlarımın bunu bir nedenden dolayı yaptığını varsayıyorum” diyor.
Berlin'de cenaze işleri yapan Asta Maria Krohn ise daha eleştirel bir bakış açısına sahip: “Bence bu kaygı haklı: Ölümü topluma daha fazla sokmamız gerektiği söyleniyor, ancak kelimenin tam anlamıyla bu muhtemelen doğru yol değil.”
Normalde cenazeci ertesi gün gelir
Olası bir açıklama: Cesetlerin belirli bir süre içinde kaldırılması gerekiyor. Almanya'da federal eyalete bağlı olarak farklı düzenlemeler vardır. Cenazeciye göre, Berlin'de yaklaşık 36 saatlik bir süre var. Ancak Avusturya için tahsilatla ilgili açık bir yasal düzenleme bulunmamaktadır.
Kassel'deki bir cenaze evinde çalışan Schulz, “Bu bir hijyen meselesi. Bazı yaşlıların evlerinde fazladan soğuk odalar var, dolayısıyla daha sonra toplama mümkün” diyor. Normalde cesetler ölümün ertesi günü toplanırdı. Toplama ancak bir doktorun cesedi muayene etmesinden sonra gerçekleşebilir. Kişinin Salzburg huzurevinde ne kadar süre önce öldüğü henüz bilinmiyor.
Berlinli cenazeci, tamamen dolu bir yemek odasından taşınmanın bir başka nedeninin de binanın yapısı olabileceğini söylüyor: “Sahadaki mekansal koşullar büyük bir rol oynuyor; yapısal açıdan bakıldığında şöyle bir durum söz konusu olabilir: aslında 'sadece' yemek odasından ölen kişiyle etkileşime geçmeniz gerekiyor.” Ancak daha önceki deneyimlerine göre, ölen bir kişinin yemek odasından geçirilmesini gerektiren herhangi bir vakadan haberi yoktu. Schulz, “Buna dikkat eden yaşlı evlerinde genellikle arka girişten geçmeniz isteniyor” diye ekliyor. Diğerlerinin alternatif girişi olmayacaktı. Cenazeci, Berlin'de ev yönetiminin aslında insanların büyük bir yaygara çıkarmadan onları almalarını istediğini söylüyor. “Ölüm hâlâ tabu bir konudur.”
Yemek odası dolu olduğunda enfeksiyon riski
Asta Maria Krohn evden başka bir çıkış olmadığını hayal bile edemiyor. Sonuçta tedarikçilerin ve ziyaretçilerin de yemek odasından geçmesi gerekecekti. Ancak başka alternatif olmasa bile “son sınıflar yemeklerini yiyip salonu terk edene kadar beklemek zorunda kalacaktık.” Yani enfeksiyon riski var.
Bu durumdan ev yönetimi sorumludur. Sonuçta onların da ev kuralları var. Krohn, “Açıklaması veya müdahale etmesi gerekirdi. Bu bakımdan, bu olaydan yalnızca cenaze evini sorumlu tutmanın yanıltıcı olduğunu düşünüyorum” diyor.