bencede
Member
Konya’nın Karapınar ilçesinde “dünyanın nazar boncuğu” olarak tanınan Meke Krater Gölü, iki kademeli olarak yaşanan bir volkanik patlama kararı kraterin vakit içinde suyla dolmasıyla meydana geldi. Kaynaklara nazaran, yaklaşık 8 bin yıl evvel ise gölün ortasında ikinci patlama gerçekleşti ve gölün ortası da suyla doldu. Meke Gölü yer altı su kaynaklarından beslenerek günümüze kadar geldi.
2000’li senelerdan itibaren suyunu kaybetmeye başlayan göl, son senelerda kurak geçen mevsimler ve yeraltı suyunun azalmasıyla büsbütün kurudu. Uzun yıllar kurak geçen mevsimler daha sonrası bu yıl Konya ve etrafında bol yağışlı kış mevsimi yaşandı ve kar yağışları vakit zaman 1 metreyi geçti. Ağır geçen kış mevsimindeki bu yağışlar da Meke Gölü’nün sulu görünümüne kavuşmasına yetmedi.
‘DEPOYU 70-80 YILDA ÇOK SÜRATLİ ÇEKTİK’
senelerdır bölgede çölleşme ve erozyonla uğraş çalışmaları çerçevesinde projeler yürüten Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Oktay Yıldız, öğretim üyeleri, yüksek lisans, doktora ve lisans öğrencileriyle grup olarak 15 yıldır İç Anadolu alanında, bilhassa kurak yerlerde çalışmalar yaptıklarını, Avrupa Birliği projeleri ve çeşitli projeler gerçekleştirdikleri belirtti.
Meke Gölü bölgesinin Türkiye’nin en az yağış alan yerlerinden bir tanesi olduğunu aktaran Prof. Dr. Yıldız, “Burası 300 milimetre civarında yağış aldığı için girdi pek az. Bu kadar düşük girdiyle bu toprak düzeyini doyurmak ve yeniden aşikâr bir ölçüde su düzeyini yükseltmek mümkün değil. Milyonlarca yıl su burada birikiyordu. Artık de bilhassa tarımın hayli ağır olarak yapılmasıyla ve suyu çekme tekniklerinin artmasıyla birlikte biz bu depoyu son 70-80 yılda epey süratli bir biçimde çektik. Yalnızca global iklim değişikliği değil, burada buharlaşma da arttı fakat asıl niye ovada epeyce fazla ölçüde suyun çekilmesi ve burayı besleyen suların kesilmesiyle bu büsbütün aşağı yanlışsız düştü. Bunun geri gelmesi mümkün değil. Zira şu andaki suyu çekme uygulamaları dursa bile burayı dolduracak bir su yok. ötürüsıyla burayı daha berbata gitmemesi için ne yapabiliriz onun çalışmalarını yapmamız gerekiyor. Yoksa 30 yıl öncesine döndürme üzere bir bahtın olduğunu düşünmüyorum” diye konuştu.
Gölün tabanında bulunan beyaz renkteki oluşum hakkında bilgi veren Prof. Dr. Oktay Yıldız, “Su varken içerisindeki birfazlaca sodyum, potasyum, kalsiyum, klorürler bunların birden fazla suyun içerisinde seyrelti halinde olduğu için pek fark edilemez. Ancak su büsbütün kesilince bunun içerisindeki biroldukca tuzlar da tortu halinde kaldı. Sonuç olarak burası yüksek kireç içeriğine sahip. kimi vakit ölçtüğümüz yerlerde yarıdan fazlasını bile kireç geçiyordu. Kimi yerlerde sodyum yüklü materyal var. Bu da sodik toprak özelliğini gösteriyor, bitkileri zehirleyici bir şey. Öteki klorür tuzlar da su buharlaşınca tabanda çökelip kalıyor” sözlerini kullandı.
2000’li senelerdan itibaren suyunu kaybetmeye başlayan göl, son senelerda kurak geçen mevsimler ve yeraltı suyunun azalmasıyla büsbütün kurudu. Uzun yıllar kurak geçen mevsimler daha sonrası bu yıl Konya ve etrafında bol yağışlı kış mevsimi yaşandı ve kar yağışları vakit zaman 1 metreyi geçti. Ağır geçen kış mevsimindeki bu yağışlar da Meke Gölü’nün sulu görünümüne kavuşmasına yetmedi.
‘DEPOYU 70-80 YILDA ÇOK SÜRATLİ ÇEKTİK’
senelerdır bölgede çölleşme ve erozyonla uğraş çalışmaları çerçevesinde projeler yürüten Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Oktay Yıldız, öğretim üyeleri, yüksek lisans, doktora ve lisans öğrencileriyle grup olarak 15 yıldır İç Anadolu alanında, bilhassa kurak yerlerde çalışmalar yaptıklarını, Avrupa Birliği projeleri ve çeşitli projeler gerçekleştirdikleri belirtti.
Meke Gölü bölgesinin Türkiye’nin en az yağış alan yerlerinden bir tanesi olduğunu aktaran Prof. Dr. Yıldız, “Burası 300 milimetre civarında yağış aldığı için girdi pek az. Bu kadar düşük girdiyle bu toprak düzeyini doyurmak ve yeniden aşikâr bir ölçüde su düzeyini yükseltmek mümkün değil. Milyonlarca yıl su burada birikiyordu. Artık de bilhassa tarımın hayli ağır olarak yapılmasıyla ve suyu çekme tekniklerinin artmasıyla birlikte biz bu depoyu son 70-80 yılda epey süratli bir biçimde çektik. Yalnızca global iklim değişikliği değil, burada buharlaşma da arttı fakat asıl niye ovada epeyce fazla ölçüde suyun çekilmesi ve burayı besleyen suların kesilmesiyle bu büsbütün aşağı yanlışsız düştü. Bunun geri gelmesi mümkün değil. Zira şu andaki suyu çekme uygulamaları dursa bile burayı dolduracak bir su yok. ötürüsıyla burayı daha berbata gitmemesi için ne yapabiliriz onun çalışmalarını yapmamız gerekiyor. Yoksa 30 yıl öncesine döndürme üzere bir bahtın olduğunu düşünmüyorum” diye konuştu.
Gölün tabanında bulunan beyaz renkteki oluşum hakkında bilgi veren Prof. Dr. Oktay Yıldız, “Su varken içerisindeki birfazlaca sodyum, potasyum, kalsiyum, klorürler bunların birden fazla suyun içerisinde seyrelti halinde olduğu için pek fark edilemez. Ancak su büsbütün kesilince bunun içerisindeki biroldukca tuzlar da tortu halinde kaldı. Sonuç olarak burası yüksek kireç içeriğine sahip. kimi vakit ölçtüğümüz yerlerde yarıdan fazlasını bile kireç geçiyordu. Kimi yerlerde sodyum yüklü materyal var. Bu da sodik toprak özelliğini gösteriyor, bitkileri zehirleyici bir şey. Öteki klorür tuzlar da su buharlaşınca tabanda çökelip kalıyor” sözlerini kullandı.