bencede
Member
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Çorlu Mühendislik Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Lokman Hakan Tecer, Trakya bölgesine ait açıklamalarda bulundu.
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Çorlu Mühendislik Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Lokman Hakan Tecer, “30-40 metre derinliklerden yer altı suyu çıkarken bugün kuyularda 300-400 metre derinliklere kadar inmeniz gerekiyor. Buradaki sorun beslenme ölçüsünden daha fazla kullanım ölçüsünün olması. Bunun önüne geçilmediği sürece natürel ki yağan yağmurlar yer altı sularını ve yüzeysel suları besleyecekler, besliyorlar, bu tabiatın kendi hidrolik çevrimi. Lakin beslenme ölçüsünden daha fazla bir kullanma ölçüsü var ise, beslenmeyle yer altı suyu düzeylerini artırmanız mümkün olmayacak demektir” dedi.
“YER ALTI SU DÜZEYLERİNİN KULLANIMINI AZALTMAK GEREKİYOR”
Tecer, bahar mevsiminde Trakya’nın mevsim normalleri kapsamında yağış aldığını ve barajların da istenilen düzeye çıktığını belirterek, şunları söylemiş oldu:
“Tabii bu yağışların, dolan barajların yer altı suyuna tesiri var mı? Natürel ki var, yağan yağmurun yer altı sularına direkt olarak geçtiğini söylememiz mümkün değil. Bir kısmı buharlaşıyor, bir kısmı akışa geçiyor. Geri kalan kısmı yer altı sularının düzeyini beslemeye başlıyor ki aşağı üst hidrolojiye bağlı olarak değişir lakin yüzde 10-12 civarında bir yer altı suyuna geçişten bahsedebiliriz. Fakat artık bu yağışların oluşması hoş bir şey, yer altı suyu düzeylerinin alarma düzeyinden kurtulacağı manasına gelmez. Zira biz burada biliyoruz ki bu bölgede Ergene Havzası’nda bilhassa hem ziraî sulama birebir vakitte endüstriyel kullanım, bir de evsel kullanım olmak üzere sınıflandırdığımız vakit beslenim oranlarından daha fazlaca kullanım oranları var. En son sayılara göre 1,26 düzeyindedir. Bu ne demek? Bir, ünite yer altı suyu beslenimi var ise bunun yüzde 25 daha fazlası, 1,26 kadarı yer altı suyu kuyularından çekilerek kullanılıyor demektir. ötürüsıyla bu bölgedeki yer altı suyu düzeyleriyle ilgili yaşanan sorunun bugünden yarına yağışlarla düzelebilme, dolabilme ihtimali hayli zayıf. Onun yerine yer altı su düzeylerini artık rezerv olarak görüp bunların kullanmasını sonlandırmak, kullanmasını azaltmak gerekiyor.”
“YÜZDE 85’İ TÜKENDİ”
Prof. Dr. Tecer, bölgede yer altı sularının her geçen gün tükendiğini ve suyun artık 400 metrelerde olduğunu vurguladı. Prof. Dr. Tecer, “En son incelediğimiz sayılara nazaran bu bölgedeki yer altı su düzeylerinin, su ölçüsünün yüzde 80-85’inin tükendiğini, yüzde 85 azaldığını biliyoruz. 30-40 metre derinliklerden yer altı suyu çıkar iken bugün kuyularda 300-400 metre derinliklere kadar inmeniz gerekiyor. ötürüsıyla burada tahsisli yer altı suyu rezervlerinin 80-85, bölgelere nazaran değişiyor. Zira havza olarak konuştuğumuz vakit yüzde 85’inin tükendiğini görüyoruz. Bunu Devlet Su İşleri’nin raporlarından da anlayabiliyoruz. Buradaki sorun beslenme ölçüsünden daha fazla kullanım ölçüsünün olması. Bunun önüne geçilmediği sürece tabi ki yağan yağmurlar yer altı sularını ve yüzeysel suları besleyecekler, besliyorlar, bu tabiatın kendi hidrolik çevrimi. Fakat beslenme ölçüsünden daha fazla bir kullanma ölçüsü var ise, beslenmeyle yer altı suyu düzeylerini artırmanız mümkün olmayacak demektir” diye konuştu.
“YILLARIN BİRİKTİRDİĞİ ETRAF SORUNU”
Fabrikaların atık sularını tekrar değerlendirmelerinin mümkün olduğunu ve bunun için sistemlerin olduğunu belirten Prof. Dr.Tecer, şu biçimde devam etti:
“Atık suların arıtımı ve geri kazanılmasıyla alakalı günümüz teknolojileri mümkün. Bunlardan bir adedini biz üniversite olarak da geliştirdik, uygulaması var. Daha konvensiyonel sistemlere göre daha fizibil ve daha aktif sonuç alabiliyoruz. Lakin yalnızca bununla hudutlu değil. Membran sistemler, ileri biyolojik arıtmadan çıkan suların yeniden kazanılmasına yönelik sistemler var. Yatırım ve işletme maliyeti açısından biraz kıymetli üzere gözüküyor olmakla bir arada bunun alternatif maliyetini düşürmemiz lazım. Yani suların tükenmesi, yer altı suyu düzeylerinin fazlaca daha derinlere inmesi, buradan su temin edilmesi, atıkların arıtılması, bu atık suların etrafa verdiği ziyanı da düşündüğümüz vakit atık su geri kazanım tesislerinin maliyetiyle alternatif maliyetleri kıyaslamamız lazım. Buna nazaran bakmamız lazım. Bunun için de her vakit söylüyoruz bir zihniyet değişimine muhtaçlığı var. Burada yaşayan her birey ve faaliyet gösteren firmaların sahibinden yetkilisine kadar her insanın etraftan kazandıklarımızla çevreyi tahrip etmememiz gerektiği tarafında bir zihniyet değişimine gereksinim var. Yani parayı kazanabiliriz, burada yiyip içebiliriz, hayatımızı sürdürebiliriz lakin tabiatla istikrarlı bir hayat kurma üzerine bir zihniyet dönüşümü gerçekleştirmezsek bugünü kurtarırız. Yarın, 10 yıl daha sonra, 20 yıl daha sonra evlatlarımıza bırakacağımız bu vatan topraklarında hayli daha telafisi olmayan etraf sıkıntılarıyla, etraf felaketleriyle karşı karşıya geliriz ki bugün Marmara’da yaşadığımız müsilaj sorunu aslında yılların biriktirdiği bir etraf meselesidir. Buna bu biçimde bakmamız gerekiyor.”
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Çorlu Mühendislik Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Lokman Hakan Tecer, “30-40 metre derinliklerden yer altı suyu çıkarken bugün kuyularda 300-400 metre derinliklere kadar inmeniz gerekiyor. Buradaki sorun beslenme ölçüsünden daha fazla kullanım ölçüsünün olması. Bunun önüne geçilmediği sürece natürel ki yağan yağmurlar yer altı sularını ve yüzeysel suları besleyecekler, besliyorlar, bu tabiatın kendi hidrolik çevrimi. Lakin beslenme ölçüsünden daha fazla bir kullanma ölçüsü var ise, beslenmeyle yer altı suyu düzeylerini artırmanız mümkün olmayacak demektir” dedi.
“YER ALTI SU DÜZEYLERİNİN KULLANIMINI AZALTMAK GEREKİYOR”
Tecer, bahar mevsiminde Trakya’nın mevsim normalleri kapsamında yağış aldığını ve barajların da istenilen düzeye çıktığını belirterek, şunları söylemiş oldu:
“Tabii bu yağışların, dolan barajların yer altı suyuna tesiri var mı? Natürel ki var, yağan yağmurun yer altı sularına direkt olarak geçtiğini söylememiz mümkün değil. Bir kısmı buharlaşıyor, bir kısmı akışa geçiyor. Geri kalan kısmı yer altı sularının düzeyini beslemeye başlıyor ki aşağı üst hidrolojiye bağlı olarak değişir lakin yüzde 10-12 civarında bir yer altı suyuna geçişten bahsedebiliriz. Fakat artık bu yağışların oluşması hoş bir şey, yer altı suyu düzeylerinin alarma düzeyinden kurtulacağı manasına gelmez. Zira biz burada biliyoruz ki bu bölgede Ergene Havzası’nda bilhassa hem ziraî sulama birebir vakitte endüstriyel kullanım, bir de evsel kullanım olmak üzere sınıflandırdığımız vakit beslenim oranlarından daha fazlaca kullanım oranları var. En son sayılara göre 1,26 düzeyindedir. Bu ne demek? Bir, ünite yer altı suyu beslenimi var ise bunun yüzde 25 daha fazlası, 1,26 kadarı yer altı suyu kuyularından çekilerek kullanılıyor demektir. ötürüsıyla bu bölgedeki yer altı suyu düzeyleriyle ilgili yaşanan sorunun bugünden yarına yağışlarla düzelebilme, dolabilme ihtimali hayli zayıf. Onun yerine yer altı su düzeylerini artık rezerv olarak görüp bunların kullanmasını sonlandırmak, kullanmasını azaltmak gerekiyor.”
“YÜZDE 85’İ TÜKENDİ”
Prof. Dr. Tecer, bölgede yer altı sularının her geçen gün tükendiğini ve suyun artık 400 metrelerde olduğunu vurguladı. Prof. Dr. Tecer, “En son incelediğimiz sayılara nazaran bu bölgedeki yer altı su düzeylerinin, su ölçüsünün yüzde 80-85’inin tükendiğini, yüzde 85 azaldığını biliyoruz. 30-40 metre derinliklerden yer altı suyu çıkar iken bugün kuyularda 300-400 metre derinliklere kadar inmeniz gerekiyor. ötürüsıyla burada tahsisli yer altı suyu rezervlerinin 80-85, bölgelere nazaran değişiyor. Zira havza olarak konuştuğumuz vakit yüzde 85’inin tükendiğini görüyoruz. Bunu Devlet Su İşleri’nin raporlarından da anlayabiliyoruz. Buradaki sorun beslenme ölçüsünden daha fazla kullanım ölçüsünün olması. Bunun önüne geçilmediği sürece tabi ki yağan yağmurlar yer altı sularını ve yüzeysel suları besleyecekler, besliyorlar, bu tabiatın kendi hidrolik çevrimi. Fakat beslenme ölçüsünden daha fazla bir kullanma ölçüsü var ise, beslenmeyle yer altı suyu düzeylerini artırmanız mümkün olmayacak demektir” diye konuştu.
“YILLARIN BİRİKTİRDİĞİ ETRAF SORUNU”
Fabrikaların atık sularını tekrar değerlendirmelerinin mümkün olduğunu ve bunun için sistemlerin olduğunu belirten Prof. Dr.Tecer, şu biçimde devam etti:
“Atık suların arıtımı ve geri kazanılmasıyla alakalı günümüz teknolojileri mümkün. Bunlardan bir adedini biz üniversite olarak da geliştirdik, uygulaması var. Daha konvensiyonel sistemlere göre daha fizibil ve daha aktif sonuç alabiliyoruz. Lakin yalnızca bununla hudutlu değil. Membran sistemler, ileri biyolojik arıtmadan çıkan suların yeniden kazanılmasına yönelik sistemler var. Yatırım ve işletme maliyeti açısından biraz kıymetli üzere gözüküyor olmakla bir arada bunun alternatif maliyetini düşürmemiz lazım. Yani suların tükenmesi, yer altı suyu düzeylerinin fazlaca daha derinlere inmesi, buradan su temin edilmesi, atıkların arıtılması, bu atık suların etrafa verdiği ziyanı da düşündüğümüz vakit atık su geri kazanım tesislerinin maliyetiyle alternatif maliyetleri kıyaslamamız lazım. Buna nazaran bakmamız lazım. Bunun için de her vakit söylüyoruz bir zihniyet değişimine muhtaçlığı var. Burada yaşayan her birey ve faaliyet gösteren firmaların sahibinden yetkilisine kadar her insanın etraftan kazandıklarımızla çevreyi tahrip etmememiz gerektiği tarafında bir zihniyet değişimine gereksinim var. Yani parayı kazanabiliriz, burada yiyip içebiliriz, hayatımızı sürdürebiliriz lakin tabiatla istikrarlı bir hayat kurma üzerine bir zihniyet dönüşümü gerçekleştirmezsek bugünü kurtarırız. Yarın, 10 yıl daha sonra, 20 yıl daha sonra evlatlarımıza bırakacağımız bu vatan topraklarında hayli daha telafisi olmayan etraf sıkıntılarıyla, etraf felaketleriyle karşı karşıya geliriz ki bugün Marmara’da yaşadığımız müsilaj sorunu aslında yılların biriktirdiği bir etraf meselesidir. Buna bu biçimde bakmamız gerekiyor.”