uçanteneke
New member
Aziziye ilçesinde üretimi yapılan patateslerin sökümü, yüzlerce kilometre uzaklıktan gelen tarım emekçileri tarafınca yapılıyor. Şanlıurfa’dan aileleriyle birlikte gelen kız çocukları da tarlada anne ve babalarına yardım ediyor. Sabahın birinci ışıkları ile girdikleri tarlada yalnızca öğlen yemeği molası vererek patates sökümü yapan aileler, mesai sonunda derme çatma meskenlerde yeni günü bekliyor. Tarım emekçilerinin günlük yevmiyeleri ise 100 lirada başlıyor.
‘Patates bitene kadar buradayız’
Bu yıl lise birinci sınıfa gidecek olan Rozalin Dizlek, “Bu yıl birinci sefer çalışıyorum. Borcumuz var ondan buradayız. Lise teğe gidiyorum. Okullar açılıyor fakat galiba gidemeyeceğim. Patates bitene kadar buradayız. Hem borçlarımız var birebir vakitte okul harçlığımı biriktirmek için çalışmak zorundayız. 8 kardeşiz dördümüz burada anne ve babamızla bir arada çalışıyoruz” dedi.
‘Okula mecburen biraz geç gidecekler’
Geçen yıl da Erzurum’a geldiklerini söyleyen Rozalin’in babası Mahmut Dizlek, “Mevsimlik emekçiyiz. Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinden geliyoruz. Genelde ailecek çalışıyoruz. Memleketimizden mayıs ayında çıktık. Kırşehir, Malatya’dan daha sonra Ordu’ya geçtik. Bu sene yağışlardan dolayı orada pek çalışamadık. Yaklaşık iki haftadır Erzurum’dayız. Patates topluyoruz. Hayat sıkıntı. Öğrenciler de çalışıyor lakin ne yapalım. Çalışmazsak öteki bir gelirimiz yok. Her yıl olduğu üzere bu yıl da okula mecburen biraz geç gidecekler” dedi.
‘Çalışmazsak açlıktan ölürüz’
Rozalin’in annesi Fatma Dizlek ise pandemi niçiniyle geçen yıl fazla çalışamadıkları için borçlarının biriktiğini belirterek, “8 çocuğum var. Elimizde yok, durumumuz makus. Borçlarımız var. Mecburuz çalışmaya. Çalışmazsak açlıktan ölürüz. Çocukları vaktinde okula gidememesine üzülüyorum. 20 yıldır ben tarlalarda çalışıyorum” diye konuştu.
‘Patates bitene kadar buradayız’
Bu yıl lise birinci sınıfa gidecek olan Rozalin Dizlek, “Bu yıl birinci sefer çalışıyorum. Borcumuz var ondan buradayız. Lise teğe gidiyorum. Okullar açılıyor fakat galiba gidemeyeceğim. Patates bitene kadar buradayız. Hem borçlarımız var birebir vakitte okul harçlığımı biriktirmek için çalışmak zorundayız. 8 kardeşiz dördümüz burada anne ve babamızla bir arada çalışıyoruz” dedi.
‘Okula mecburen biraz geç gidecekler’
Geçen yıl da Erzurum’a geldiklerini söyleyen Rozalin’in babası Mahmut Dizlek, “Mevsimlik emekçiyiz. Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinden geliyoruz. Genelde ailecek çalışıyoruz. Memleketimizden mayıs ayında çıktık. Kırşehir, Malatya’dan daha sonra Ordu’ya geçtik. Bu sene yağışlardan dolayı orada pek çalışamadık. Yaklaşık iki haftadır Erzurum’dayız. Patates topluyoruz. Hayat sıkıntı. Öğrenciler de çalışıyor lakin ne yapalım. Çalışmazsak öteki bir gelirimiz yok. Her yıl olduğu üzere bu yıl da okula mecburen biraz geç gidecekler” dedi.
‘Çalışmazsak açlıktan ölürüz’
Rozalin’in annesi Fatma Dizlek ise pandemi niçiniyle geçen yıl fazla çalışamadıkları için borçlarının biriktiğini belirterek, “8 çocuğum var. Elimizde yok, durumumuz makus. Borçlarımız var. Mecburuz çalışmaya. Çalışmazsak açlıktan ölürüz. Çocukları vaktinde okula gidememesine üzülüyorum. 20 yıldır ben tarlalarda çalışıyorum” diye konuştu.